W 1953 roku Egon jest młodym policjantem, który wierzy w siłę dobra. Nie jest zbyt spostrzegawczy, ale nadrabia to gorliwością. Kocha swoją utalentowaną córkę Claudię i żonę Doris ponad wszystko. Nie widzi tego, co nadchodzi, kiedy wzrasta zainteresowanie Doris ich nową lokatorka, Agnes Nielsen.
Trzydzieści trzy lata później, Egon zbliża się do emerytury. Mieszka samotnie od kiedy porzuciła go żona, w pracy też niewiele się dzieje. Topi zatem swoje smutki w alkoholu. Egon jest przeszczęśliwy, kiedy Claudia zostaje dyrektorem elektrowni jądrowej. Córka jednak ma niewiele czasu dla starzejącego się ojca. Podobnie, jak jego wnuczka, Regina.
Wczesny etap śledztwa
W 1953 roku na terenie budowy należącym do elektrowni jądrowej w Winden znaleziono zwłoki dwójki dzieci. Mają wypalone oczy i noszą dziwne, futurystyczne ubrania. Egon prowadzi sprawę razem ze swoim szefem Danielem Kahnwaldem. Co to za zagadka z monetami z roku 1986, które powieszone są na szyjach ofiar?
Wkrótce potem znika młody Helge Doppler, a Egon nabiera podejrzeń. Niedawno pewien mężczyzna wypytywał o Helge na stacji. Egonowi udaje się zatrzymać człowieka w poplamionych krwią ubraniach niedaleko jaskiń w lesie. To Ulrich Nielsen, który przybył z roku 2019.
Egon i Ulrich
Ulrich zachowuje się tak, jakby znał Egona od lat. Rzeczywiście, 33 lata później - lub wcześniej, z perspektywy Ulricha, stosunki między nimi są napięte. W 1986 roku Egon bacznie przygląda się buntowniczemu Ulrichowi. Uważa go za satanistę, ponieważ Ulrich słucha ciężkiej metalowej muzyki. Podejrzewa również, iż chłopak odpowiada za śmierć stada owiec, których truchła znaleziono niedaleko Winden.
W zamian, Ulrich dokucza Egonowi z powodu picia i pogardza nim, bo nie potrafił odnaleźć Madsa, brata Ulricha. Policjant szybko daje wiarę słowom Hanny Kahnwald, która informuje go, że Ulrich zgwałcił Katharinę. Egon aresztuje nastolatka, jednak zmuszony jest go wypuścić, kiedy Katharina stanowczo zaprzecza oskarżeniom.
Sprawa Madsa Nielsena
Egon Tiedemann jest aktywnie zaangażowany w śledztwo prowadzone w sprawie Madsa Nielsena. W noc zniknięcia chłopca, Helge Doppler pełnił zmianę na posterunku ochrony w elektrowni do godziny 6. Egon chce go przesłuchać, ale kiedy dociera na miejsce Helge musi wykonać obchód. Mężczyźni ustalają termin spotkania na posterunku policji.
Kiedy Helge wspomina, że po zakończeniu nocnej zmiany wracał do domu dłuższą drogą, wybierając drogę stanową, Egon waha się i zapisuje w notatniku pytanie: " Dlaczego nie drogą przez las?" Nie jest w stanie tego wyjaśnić, gdyż Helge nie stawia się na dalsze przesłuchania.
Lata później, Ulrich Nielsen znajduje notes Egona w policyjnych archiwach. Dzięki temu wpada na trop Helge.
